Želimir Altarac Čičak bio je neimar, pop-rok muzičke scene šehera i bivše države. Bio je i ostat će legenda divnih i kreativnih elemenata i urbane tradicije grada, te unapređenja muzike do podviga. A njegov podvig su njegovo sjajno pjesništvo, kreacija muzičke scene, novinarstvo, voditeljski i urednički posao, kao i organizacije značajnih manifestacija i događaja. Tu je i njegov sjajni „zanat“ diskdžokeja. Sve čega bi se latio rezultiralo je pozitivnim ishodom. Poznavali su ga mnogi, znali smo ga i mi. Znali smo tog čovjeka, Sarajliju do srži. Uvijek nasmijan, predusretljiv, mio lik.
Spomen plaketa Sarajeva
Želimir Altarac Čičak rođen je 1947. godine u Sarajevu. Sarajevska raja obično su pohađali Prvu gimnaziju, pa i on tako. Ali, već u školskim danima uređuje i piše za novine „Polet“. Sa grupom „Čičak plus čičak“ nastupa u underground klubu „Barutana“ gdje se puštala aktuelna muzika. Počeo je svoj rad saradnjom sa grupama „Kodexima“ i „Lutalicama“. Radio za mnoge grupe a saradnjom sa Slobodanom Bodom Kovačevićem, gitaristom iz „Indexa“ satkan je 12-minutni neprolazni hit „Negdje na kraju u zatišju“.
Napisao ju je Čičak 1965. godine, a “Indexi” je snimili 1969. Potom novi hit „Svijet u kojem živim“. Sve stvarao i radio drugačije od dotadašnjih klišea. Stoga je bio i tražen diljem bivše Jugoslavije. Gostovao je kao diskdžokej, a na takmičenju 1972. godine pobijedio sve vrsne evropske DJ-eve. I na uredničkom i voditeljskom poslu bio je izuzetan. Kreator je radio emisija „Pop Orion“, „Pažnja na ploči dinamit“, „Balada u sjenci solitera“, „Razigrane elektronike“, pa i vikendom u noćnoj programskoj šemi dotjerivao sve svojim jedinstvenim idejama u formatu „šarada akustika“. Emisija koja se slušala diljem bivših prostora. Gomile pisama stizale su na njegovu adresu. Sve rekorde slušanosti, posjećenosti njegovih organizatorskih poduhvata, obarao!
Generacije od 1977. do 1982. godine u „Slozi“ subotom i nedjeljom uživali u plesnjacima i gostovanjima novih grupa. Tu se stvarala nova plejada pop-rok predstavnika. Od niza grupa koje su prošle preko te scene izrodili su se bendovi „Zabranjeno pušenje“, „Plavci“, „Jabuka“, „Valentino“, „Bombaj štampa“, „Elvis J. Kurtović“, Gino Banana… Među prvim gostujućim grupama bili su „Film“, „Buldožer“, „Galija“. Za sve se potrudio Čičak, pa je dodatno organizirao i predavanja na temu „Razvoja svjetskog i domaćeg pop-rok stvaralaštva“. Za doprinos muzici i muzičkoj kulturi nagrađivan je i u bivšoj državi Jugoslaviji. Spomen plaketom grada Sarajeva 1980. godine, medaljom „Rada“ koju je dobio od predsjedništva SFRJ 1983. godine, estradnom nagradom 1990, a u poratnom periodu „zlatnim ljiljanom“ općine Centar 1996. godine, a za afirmaciju pop-rok kulture nagradu „Davorin“ 2005. godine. Proglašen je i počasnim građaninom grada Sarajeva 2020. godine.
Utemeljitelj pop-rok scene
Utemeljitelju pop-rok scene, sjajnom čovjeku, kakav je bio Čičak, zdravlje je bilo narušeno pa je završio u sarajevskom Kliničkom centru. Nakon što je zaražen koronavirusom ti klinički putevi kojima je bio prebacivan su nepoznati. Ali, ono što je rezultiralo bio je njegov definitivni odlazak. Napustio je ovaj svijet Želimir Altarac Čičak, ličnost koja je iza sebe ostavio djela i rezultate koje je iznjedrio znanjem, talentom i iznimnom strašću prema muzici. Pokopan je na groblju Bare 2021. godine.
Velika muzička imena
Čičak je umio prepoznati muzičke potencijale, kao i kvalitetne i autentične muzičke izraze. Pomogao im je u promoviranju organizirajući nastupe tako tražeći potvrdu od slušateljstva. Nove nade u to doba bili su i Merlin, Hari Mata Hari, “Regina”, “Letu štuke”, “Protest”, “Knock out”… a mnogi od njih su danas velika muzička imena.
Dovodio svjetske zvijezde
Koncerte i nastupe velikih svjetskih bendova i imena iz muzike organizirao je Čičak. Našli su se tu, između ostalih, i Deep Purple, Pol Bejli, U2, „Give peace a chance“. Nastup kantautorice Joan Baez pa i domaćih značajnih muzičkih manifestacija poput Baščaršijskih noći, Sarajevske zime, svaki put okupljao legende ex. jugoslovenskog pop-roka.
“Rok maratoni”
Posebno mjesto Čičkovog rada su, između ostalog, zauzeli „Rok maratoni“. A počeo ih je 1979. godine kada su nastupili “Indexi”, “Vatreni poljubac”, “Divlje jagode”, “Cod”, “Formula 4”, Jadranka Stojaković. Već 1984. godine pored “Indexa” našli su se tu i Bajaga, “Leb i sol”, “Sklonište, „Jagode“, „Galija“, „Rezonansa“, „Teška industrija“… Rekordna posjeta desila se pet godina kasnije kada su u desetosatnom maratonu svirali “Psihomodo pop”, Hari, “Tifa bend”, “Čorba”, “Sklonište”, “Pušenje”, “Yu grupa”, Jura Stublić. Ovu manifestaciju pamte i rado se sjećaju generacije tih vremena, a Želimir Altarac Čičak ih je organizirao svakih pet godina, obilježavajući početak svog djelovanja u muzici.
Izvor: expresstablodi.ba
