Film “Toma”, koji je govori o životu legendarnog Tome Zdravkovića, izazvao je velike reakcije kod publike. Kako je riječ o romansiranoj biografiji, ekipa koja je radila na projektu, na čelu sa Draganom Bjelogrlićem imala je autorsku slobodu da neke stvari promijeni kako bi priča o Tomi bila što bolja.
Tako su nastale i neke od najboljih scena u ovom filmu, koje se ipak nisu dogodile u stvarnom životu, prenosi Blic.
Iako su bili najbliži saradnici i prijatelji koji su i život i dobar dio karijere provodili zajedno Toma Zdravković i Silvana Armenulić nikada nisu snimili duet.
Pjesmu “Ponoć” napisao je Željko Joksimović uz pomoć legendarnog Predraga Živkovića Tozovca (koji je i pisao za Silvanu). Želja ekipe je bila da pjesma bude “narodnjak iz onog vremena” tj. da zvuči što autentičnije. Želja je bila i da se prije svega, pokaže bliskost između ova dva lika.
Riječ je o jednoj od najemotivnijih scena.
Nema onog ko nije plakao dok je gledao prizor tome koji izvodi pjesmu “Za Ljiljanu” dok doktor Hadžipopović pleše sa svojom suprugom koja umire. Ipak, ovo se u stvarnosti nije dogodilo.
Toma Zdravković je inače imao običaj da piše pjesme za žene koje su ga inspirisale. Pjesma “Za Ljiljanu” je zapravo posvećena, prema priči njene kćerke, glumici Ljiljani Blagojević sa kojom je Toma radio seriju “Doktorka na selu”.
Lik strogog doktora Hadžipopovića koji tokom filma doživljava transformaciju i počinje da razumije Tomu i njegovu dušu izmišljen je kako bi priča dobila na težini i emotivnosti.
Ipak, prema riječima Tomine supruge Gordane, ima tu i malo istine. Naime, Tomu je u stvarnosti liječilo pet ljekara. Od njih najbliži je bio sa VMA doktorom koji je čak nekoliko puta išao sa Tomom i na putovanja.
Ovo je iz filma jednostavno izbačeno. Prikazano je da se Toma ženio dva puta dok je u stvarnosti sudbonosno “da” izgovorio čak četiri puta. Njegova prva supruga zvala se Olgica, druga Milica, treća je bila Nada Radanović sa Cetinja (prikazana u filmu), dok se skrasio tek uz četvrtu suprugu Gordanu.
Slično, u filmu je prikazano da toma ima samo sina iz braka sa Gordanom. U stvarnosti, Toma Zdravković je prvo dobio kćerku Žaklinu sa prvom suprugom Olgicom
Tomini roditelji, majka Kosara i otac Dušan imali su petoro djece. Imali su četiri sina i jednu kćerku. Toma se rodio treći po redu. U filmu je prikazan samo njegov brat Novica koji je takođe bio pjevač.
Menadžer Drnda je fiktivan lik. Ipak, slično kao i sa likom doktora Hadžipopovića, vjerovatno je zasnovan na Tominom odnosu sa njegovih pet menadžera koliko ih je imao tokom karijere.
Takođe, u samom imenu filmskog menadžera krije se omaž čovjeku koji je stvarno postojao. Naime, Dragan Daković Drda bio je bivši fudbaler koji je učio glumačku ekipu “Montevidea” da igraju fudbal. Preminuo je iznenada prošle godine.
Na samom kraju filma, Toma na koncertu u Sarajevu, u vrijeme kada se Jugoslavija već uveliko raspada, sa Kemalom Montenom i Davorinom Popovićem izvodi pjesmu Jadranke Stojaković “Što te nema”. Riječ je o jednoj od najemotivnijih scena filma. Ona simbolizuje, baš kao što filmski Toma i kaže: “One kojih više nema i onoga čega više neće biti”.
Iako je Toma Zdravkoić zaista bio veliki prijatelj i sa Kemalom i sa Davorinom i jeste jedan od posljednjih koncerata održao u sarajevskoj Zetri, ovo je takođe fiktivna scena. Ideju za pjesmu, kao i za Tominu repliku, ispričao je nedavno Dragan Bjelogrlić, dala je njegova kćerka. Istakla je da je to “najtužnija pjesma koja postoji”.
(Telegraf)